Bloem

Kinderen zijn van nature dichters. Vraag een jong kind wat een ster is en het zegt ‘een bloem zonder stengel’. Een dertienjarige zal eerder antwoorden ‘een hemellichaam dat licht geeft’. Vanaf ons negende jaar gaat de linker hersenhelft (sign mind) de rechter (design mind) domineren. Kritisch oordelen wint het van onbevangen kijken. Hierdoor verandert schrijven voor velen in een lastige klus. Hoe krijgen we er meer plezier in?

In Writing the natural way (1984) wakkert Gabriele Lusser Rico onze kinderlijke verwondering aan. Using right-brain techniques to release your expressive powers luidt de ondertitel. Haar werkwijze is eenvoudig. Het onderwerp waarover je wilt schrijven, komt centraal op een pagina te staan. In een cirkel of een soort wolk. Van daaruit verbind je woorden, beelden die spontaan in je opkomen. Zonder oordeel.

Dit doe je een paar minuten. Tot er een patroon ontstaat wat voor jou betekenis heeft. Een gevoel van ‘dit is wat ik wil zeggen’. Deze gouden inval vertaal je in een paar korte zinnen, statements. Vervolgens kies je één statement en ga je gewoon schrijven. Tien minuten, hooguit een kwartier. Tot de cirkel van het verhaal rond is. Nu alleen nog hardop (aan jezelf) voorlezen en waar nodig bijschaven. Een kind kan de was doen.

Rico’s methode is breed toepasbaar. Of je nou een blog, brief of beleidsstuk moet schrijven. Het levert op z’n minst een originele invalshoek op. Verwacht het onverwachte, expect the unexpected. En verras jezelf met jouw bloem zonder stengel.

Reageren op BLOEM? Stuur dan een berichtje naar monique@krachtverhalen.nl

Web waarde natural writing

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.